Οι παγκόσμιοι χάρτες αλλάζουν συνεχώς. Εμφανίζονται νέοι οικισμοί, παλιοί εξαφανίζονται. Αλλά οι πόλεις δεν πεθαίνουν αμέσως, και για κάποιο διάστημα εξακολουθούν να υπάρχουν σε παλιούς χάρτες, στη μνήμη των πρώην κατοίκων. Υπάρχουν, έχοντας χάσει το ζωντανό τους πνεύμα, μετατρέποντας σε φαντάσματα. Και οι φωτογραφίες των κενών δρόμων τους γίνονται ένα ευπρόσδεκτο τρόπαιο για τους λάτρεις του ακραίου τουρισμού.
Κάθε πόλη χαρτογραφήθηκε κάποτε για πρώτη φορά. Έζησε, μεγάλωσε, ανέπτυξε. Οι άνθρωποι περπατούσαν στους δρόμους του, τα παιδιά έτρεξαν στο σχολείο. Κάτω από το θόλο των πάρκων της πόλης, οι λάτρεις συναντήθηκαν και στο νεκροταφείο, συγγενείς θρήνησαν τα αποθανόντα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αλλά στη ζωή οποιασδήποτε πόλης έρχεται μια στιγμή που δεν σχεδιάζεται πλέον σε χάρτες. Η ζωή σε αυτόν πεθαίνει - σταδιακά ή αμέσως, μια νύχτα. Και τώρα ο άνεμος σφυρίζει κατά μήκος των κάποτε πολυσύχναστων λεωφόρων, και τα σπίτια βλέπουν στους δρόμους με κενά σκούρα κουφώματα.
Πριπιάτ
Η περίφημη ουκρανική πόλη Pripyat έπαψε να υφίσταται μετά το ατύχημα του Τσερνομπίλ τη νύχτα της 26ης Απριλίου 1986. Μέσα σε λίγες ώρες, η πόλη με πληθυσμό έξι δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων εκκενώθηκε σχεδόν εντελώς. Σήμερα, δέντρα αναπτύσσονται στους δρόμους του Πριπιάτ που έχουν περάσει από την άσφαλτο και ομάδες τουριστών-λάτρεις της ακραίας αναψυχής που θέλουν να αυτοαποκαλούνται περιπατητές περιπλανιούνται.
Kadykchan
Ο Σοβιετικός Βορράς κυριάρχησε σε μεγάλη κλίμακα. Χιλιάδες χωριά, οικισμοί αστικού τύπου, πόλεις μεγάλωσαν σχεδόν όλη τη νύχτα γύρω από ανθρακωρυχεία, μεταλλεία χρυσού και τα περίφημα στρατόπεδα Κολύμα. Ένας από αυτούς τους οικισμούς αστικού τύπου ήταν ο Kadykchan, που βρίσκεται στην περιοχή Susuman της περιοχής Magadan. Η Kadykchan οφείλει την εμφάνισή της στην πλούσια κατάθεση άνθρακα με την υψηλότερη ποιότητα που βρίσκεται δίπλα του. Το 1986, ο πληθυσμός της πόλης ήταν πάνω από 10.000 άτομα. Αφού η πόλη εξόρυξης αναγνωρίστηκε ως μη κερδοφόρα (αυτό συνέβη το 2003), ο Kadykchan μετατράπηκε σε πόλη-φάντασμα. Τα έπιπλα και τα βιβλία διατηρούνται ακόμη στα διαμερίσματα, ξεχασμένα αυτοκίνητα βρίσκονται στα γκαράζ και στην κεντρική πλατεία υπάρχει μια ερειπωμένη προτομή του πρώτου σοβιετικού ηγέτη, ο οποίος καλύπτεται με χιόνι σχεδόν στην κορυφή του κεφαλιού από χιονοθύελλες το χειμώνα.
Κεντρική
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η περίφημη πόλη του Silent Hill από την ταινία τρόμου με το ίδιο όνομα έχει ένα πραγματικό πρωτότυπο. Αυτός είναι ο οικισμός της Centralia (ΗΠΑ, Πενσυλβάνια), ο οποίος έλαβε το καθεστώς πόλης το 1866. Η οικονομία της πόλης παρέμεινε στην εξόρυξη άνθρακα στα γύρω ορυχεία. Τα εγκαταλελειμμένα ανθρακωρυχεία ήταν η αιτία της τραγωδίας που κατέστρεψε την Κεντρική. Λόγω της αμέλειας των πυροσβεστών, μια υπόγεια φωτιά ξεκίνησε ακριβώς κάτω από την πόλη, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο ταχυδρομικός κώδικας του δήμου καταργήθηκε από την Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ το 2002. Το Centralia έχει γίνει μια πόλη-φάντασμα.
Ντιτρόιτ
Μια άλλη αμερικανική πόλη προσχώρησε πρόσφατα στην κοινότητα της πόλης-φάντασμα. Αυτό είναι το Ντιτρόιτ, κάποτε ένα βιομηχανικό κόσμημα μεταξύ των αμερικανικών πόλεων. Η παρακμή της πόλης ξεκίνησε τη δεκαετία του 50 του περασμένου αιώνα. Σήμερα το Ντιτρόιτ είναι μια πόλη-φάντασμα με μόλις μια γεύση της ζωής.
Σαν Ζι
Όχι μακριά από την Ταϊπέι (Ταϊβάν) βρίσκεται η ζυμωμένη πόλη του San Zhi. Η πόλη σχεδιάστηκε και χτίστηκε ως ένα υπερσύγχρονο σημείο διακοπών για την πλούσια ελίτ. Ωστόσο, τα ατυχήματα συνέβησαν συνεχώς στο εργοτάξιο, το οποίο προκάλεσε την πεποίθηση μεταξύ των κατοίκων της περιοχής ότι η πόλη ήταν καταραμένη. Η κατασκευή τέθηκε σε αναστολή και στη συνέχεια περιορίστηκε εντελώς. Η πόλη έχει μετατραπεί σε φάντασμα, αλλά συνεχίζει να προσελκύει πλήθος ακραίων τουριστών.
Οι πόλεις, όπως όλα τα ζωντανά πράγματα, πεθαίνουν. Αλλά δεν μπορείς να θάψεις την πόλη. Και σήμερα, πολλές από τις πόλεις που έχουν ήδη εξαφανιστεί εξακολουθούν να προσελκύουν τουρίστες, που αντλούνται από μια παράξενη επιθυμία να εξερευνήσουν και να καταγράψουν σε φωτογραφικές ταινίες τους σκελετούς των δρόμων και των σπιτιών που κάποτε ήταν γεμάτα ζωή.
