Μερικές φορές η επιστήμη δεν μπορεί να βρει τη σωστή εξήγηση για μυστηριώδη φαινόμενα. Αυτό συνέβη με ασυνήθιστες βελόνες χιονιού που ονομάζονται penitentes ή kalgaspores. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι δεν λιώνουν καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου, ακόμη και στην έρημο. Πιστεύεται ότι περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Charles Darwin τον Μάρτιο του 1835.
Penitentes σημαίνει μετανοούμενο στα Πορτογαλικά. Μετάφραση από τα γερμανικά, η έννοια του "kalgaspore" έχει περίπου το ίδιο νόημα, μετανιωμένο χιόνι. Οι αιχμηρές κορυφές θυμίζουν τις λευκές κεφαλές των κληρικών.
Πραγματικότητα και υποθέσεις
Η ομοιότητα ενισχύεται από το γεγονός ότι οι κασγκασπόρες "κοιτάζουν" προς τη μία κατεύθυνση, προς τα ανατολικά. Στην έρημο Atacama, αυτός ο προσανατολισμός συνέπεσε με την κατεύθυνση του ανέμου. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι σίγουροι ότι ο άνεμος έγινε ο «γλύπτης».
Η ίδια ακριβώς εικόνα μπορεί να φανεί παντού: μια αυστηρή ευθυγράμμιση προς τα ανατολικά. Η επιστήμη πιστεύει ότι ο λόγος δεν ήταν ο άνεμος, αλλά ο προσανατολισμός κατά μήκος των παραλληλισμών, επειδή τα μετανοημένα χιόνια σχηματίζονται πιο κοντά στον ισημερινό. Οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν εκεί σχεδόν κάθετα.
Οι παρατηρήσεις της αδελφότητας των σταυροφοριών οδήγησαν στην υπόθεση της εκπαίδευσης λόγω του ήλιου. Το χιόνι λιώνει μόνο από τη μία πλευρά. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζονται καταθλίψεις, αντανακλώντας το φως από τη μία και «υπονομεύοντας» την αντίθετη πλευρά ως αποτέλεσμα.
Παραδείγματα του
Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει γιατί το χιόνι δεν λιώνει εντελώς από τον έντονο ήλιο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο λόγος ήταν η ξηρότητα του αέρα, η ανομοιογένεια της επιφάνειας και η ανθεκτικότητα. Αυτό παρέχει τις προϋποθέσεις για «σταυρωτή ακτινοβολία» με την αντανάκλαση του φωτός από τον ήλιο ή την εξάτμιση. Από μια στερεή κατάσταση, ένα υγρό διέρχεται αμέσως σε αέρια κατάσταση, δηλαδή εξαλείφεται.
Στο ζεστό Atacama, μια τέτοια εικόνα φαίνεται πολύ εντυπωσιακή: οι βελόνες χιονιού φαίνεται να μεγαλώνουν από το καυτό έδαφος, αν και η βροχόπτωση είναι εξαιρετικά σπάνια σε αυτήν την περιοχή. Ωστόσο, λόγω των ισχυρών χιονοπτώσεων το 2011, υπήρχαν φόβοι για πιθανές πλημμύρες.
Οι Kalgaspores καταλαμβάνουν συνήθως πολλά χιλιόμετρα περιοχής και το συνηθισμένο μέγεθος των βελόνων είναι 6 μέτρα. Οι πιο αξιοσημείωτοι, "μοναχοί" τριάντα μέτρων βρέθηκαν στο Έβερεστ, στον παγετώνα Khumbu.
Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στην πορεία της διαδικασίας σχηματισμού του πάγου. Σύμφωνα με μια από τις υποθέσεις, η αιχμηρή κορυφή καταβυθίζει την υγρασία, η οποία σχηματίζει ένα "αντίστροφο παγάκι" όταν ρέει προς τα κάτω.
Η αναζήτηση συνεχίζεται
Οι ερευνητές προτείνουν ότι τόσο το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο όσο και η ηλιακή ακτινοβολία επηρεάζουν τη διαδικασία. Η επιστήμη διαβεβαιώνει ότι ο άνεμος δεν παίζει κανένα ρόλο, αν και οι ντόπιοι είναι σίγουροι για το αντίθετο.
Οι ορειβάτες χρησιμοποιούν το kalgaspor ως ένα είδος σκάλας με σταθερά σχοινιά σε ιδιαίτερα απότομες πλαγιές, όπου απαιτείται πολύς χρόνος και προσπάθεια για να κατέβει ή να ανέβει.
Είναι ενδιαφέρον, ότι οι μετανοητές έχουν «βρεθεί» και σε άλλους πλανήτες. Οι σχηματισμοί των "μοναχών" βρίσκονται στην επιφάνεια του Europa, το φεγγάρι του Δία, καλυμμένο με μια κρούστα πάγου.
Είναι πιο συνηθισμένο για τους ανθρώπους να θαυμάζουν τις μυστηριώδεις ομορφιές του φυσικού τους πλανήτη. Το άγνωστο είναι αρκετά πάνω του.
